Sportfotografie: isoleren

Foto's winnen aan kracht door een sporter los te maken, te isoleren van de achtergrond.
Dat kan redelijk eenvoudig door een sporter alleen en beeldvullend in beeld te brengen. De foto laat dan aan niets aan duidelijkheid te wensen over: er is één sporter in beeld en niets anders dan de sporter. Zorg er voor dat die helemaal scherp is. Met een hoger diafragma lukt dat: F8 of F11. 
En als je dat eenmaal onder de knie hebt dan is het herhalen, herhalen, herhalen...

Succes met het maken van betere sportfoto's:
http://www.jeroenroosen.nl/

Sportfotografie: 8 beelden per seconde

Een beetje body van een gerenomeerd camera merk kan 6 tot 8 frames per seconde in RAW fotograferen. Dat is een handig feature, vooral bij sportfotografie.

Sportfotografie lijkt simpel. Scherpstellen op het gezicht van de sporter of op een gebied rondom het middel. Daarna met de lens en het geselecteerde scherpstelgebied de sporter volgen tijdens de beweging. En ondertussen houd je de knop ingedrukt: niet loslaten.

Voordat je het weet heb je honderden foto's.

De 13 foto's zijn in minder dan 2 seconden gemaakt. Want 2 seconden x 8 frames per seconde = 16 beelden en het zijn maar 13 beelden. En als ik de metagegevens controleer van ieder beeld dan klopt het. Inderdaad 13 beelden in minder dan 2 seconden in RAW formaat.

Bekijk ieder beeld maar eens afzonderlijk. Ieder beeld lijkt een beweging op zich. Een technisch hoogstandje van de sporter. Iedere foto is een puzzle stukje van de beweging. Alle puzzle stukjes, alle bewegingen bij elkaar vormen één technische handeling. Deze handeling moet je als sporter succesvol uitvoeren tijdens een oefening en ook beheersen als je onder druk wordt gezet door een tegenstander zoals hier tijdens een wedstrijd van meisjes Nederlands elftal tot 16 jaar in een wedstrijd tegen Duitsland.
Met het blote oog is de beweging nauwelijks te volgen, laat staan te onthouden. Daarom zijn er fotografen met camera's. Dan kunnen we het allemaal achteraf nog eens op het gemak bekijken. Zo snel gaat sport.

Succes met het maken van betere foto's:
http://www.jeroenroosen.nl/

Sportfotografie: hoeveel foto's maak je?

Na afloop van een wedstrijd wordt het regelmatig aan me gevraagd: hoeveel foto's zijn er gemaakt van de wedstrijd?

Het antwoord is meestal tussen de 500 tot 800.

Na dit antwoord krijg ik meestal de reactie: poeh, da's best veel.

Nu de vraag aan jou: is dat veel?

Ongeveer 10 tot 50 beelden zijn helemaal goed: vlijmscherp, de actie mooi in beeld, dichtbij, emotie te lezen op het gezicht. Aan alle andere foto's mankeert wel iets: geen emotie te zien, geen tegenstander in beeld, niet helemaal scherp, rugnummers in plaats van gezichten, te ver weg,....kortom...
En dan zit je langs de kant van het veld te fotograferen. Vooraf kun je niet inschatten hoe de bewegingen worden. Meestal start ik met het fotograferen van een serie foto's aan het begin van een duel. En na afloop op het beeldscherm zie je het resultaat.

Wat doe je met de andere foto's?
Die gaan enkele reis prullebak. Nee niet naar het archief: gewoon op DELETE drukken. Niemand vraagt er ooit naar. Dus waarom extra schijfruimte reserveren voor foto's waar niemand ooit meer naar vraagt?

Succes met het maken van betere sportfoto's;
http://www.jeroenroosen.nl/

Sportfotografie: het moment

Welke sportfoto haalt de voorpagina?
Let maar eens op, ga maar eens turven als je de kranten doorbladert en op internet sites klikt...

De foto met de beker boven het hoofd, een statie portret, de groepsfoto van een elftal juichend na het winnen van het toernooi of een competitie. En meestal van dezelfde fotografen, want daarmee zijn contracten afgesloten en wordt een stevige prijs voor gevraagd.

Waarom zou je nog honderden sportfoto's maken?

Ontmoedigt deze blog je? Laat je niet ontmoedigen...dat ene winnende duel kom je ergens anders tegen: in de magazines. En kijk anders maar eens op hyves, facebook of de mobieltjes: daar vind je de actiefoto's.

Succes met het maken van betere sportfoto's:

http://www.jeroenroosen.nl/

Sportfotografie: welk diafragma, sluitersnelheid, ISO?

Welke instellingen gebruik je voor sportfoto's? Scherpe, vlijmscherpe foto's is waar alles om draait.

Een laag diafragma zorgt ervoor dat het onderwerp los komt van de achtergrond: dus F2.0-F5.6 zijn de meest gebruikte diafragma's.

Dat is in het voordeel van de fotograaf, want die wil natuurlijk hoge sluitersnelheden om de beweging van de sporter te bevriezen. Meestal is een sluitersnelheid van 1/1000ste of hoger nodig om de beweging te bevriezen, afhankelijk van de soort sport.

Dat betekent dus dat je de ISO waarde dient aan te passen om op deze sluitersnelheden uit te komen. ISO 100 leidt in de meeste gevallen tot een te lage sluitersnelheid dus is het zaak de ISO waarde aan te passen naar ISO 400 of ISO 800.

Tip: kies diafragma voorkeuze en stel het in op F2.0 of F5.6. Dan hoef je zelf niet na te denken. Is er teveel licht dan kun je bij de meeste bodies bij diafragma keuze kiezen voor 1/3, 2/3 of  een hele stop onderbelichten of overbelichten.
Mijn body staat in 85% van de gevallen in deze voorkeurstand.

Succes met het maken van betere sportfoto's.

http://www.jeroenroosen.nl/

Sportfotografie: de lens

Welke lens heb je nodig voor sportfotografie?

Wil je actiefoto's maken vanaf de tribune? Heb je geen toegangskaart om het veld op te gaan? En wil je toch actiefoto's uit het veld? Dan ben je aangewezen op een forse telelens vanaf 200mm. En professionele lenzen zijn duur. Dus huur eens een lens om het uit te proberen.

Maar heb je die spullen niet, wil je niet huren en toch mooie actiefoto's? Zorg dan dat je dichtbij komt. Hoe dichter bij je onderwerp hoe indrukwekkender de beelden. Vele van mijn mooiste sportbeelden zijn gemaakt met een lens tussen de 24mm. en 70mm. of zijn gemaakt dichtbij de sporter. Kijk maar eens op de website van www.jeroenroosen.nl  bij sportfoto's.

Kun je niet op het veld komen bij vooraanstaande evenementen, ga dan naar minder vooraanstaande evenementen. Daar mag je vaak wel dichter bij sporters komen.

Beelden van grote afstand nemen, het interessante deel achteraf op de computer uitsnijden levert meestal niet het resultaat op waarvan je zegt: wauw wat een foto.

Kortom:
- ga dichtbij
- huur/koop een professionele telelens

Succes met het maken van betere sportfoto's
http://www.jeroenroosen.nl/

Sportfotografie: de stoel

Foto's maken van sporters stelt bijzondere eisen aan de fotograaf. De sport kennen, weten waar je het beste kunt staan, welke momenten goede actiefoto's opleveren en op welk moment je op het knopje drukt zijn enkele ingredienten om bijzondere foto's te maken.

Maar er is meer: een laag standpunt.

Net als het fotograferen van portretten van mensen of dieren geldt ook voor sportfotografie dat een laag standpunt ervoor zorgt dat de sporter groter lijkt en op je af komt. Het lijkt alsof je in het veld staat en mee aan het sporten bent.

Daarom heb ik een stoeltje. Dan hoef ik niet op de grond te zitten in de nattigheid, het zand, de modder, een hard rooster, maar lekker comfortabel op een stoeltje. Het zitvlak is niet hoger dan 45 cm. want ik wil dat die sporters uit mijn beeld knallen. Ze zijn er al vanaf 15 Euro maar dan heb je Spartaanse vissersstoeltjes die uit China komen en snel kapot gaan. Wil je meer comfort dan ben je ongeveer 45 Euro kwijt.

De stoel is de belangrijkste investering als je betere sportfoto's wil maken. Vergeet de dure body, vergeet de dure professionele lens. De eerste belangrijke investering is een laag standpunt. je fotokwaliteit gaat er 100% op vooruit als je voor dit standpunt kiest. Een stoel helpt je daarbij. 

Succes met het maken van betere sportfoto's:
http://www.jeroenroosen.nl/